- αποκόλληση
- Παθολογικός αποχωρισμός ιστών στα μέρη με τα οποία συνδέονται ή συμφύονται φυσιολογικά. Οι α. μπορεί να παρατηρηθούν σε διάφορα σημεία του οργανισμού, στο δέρμα, στο περιόστεο κλπ.
α. των επιφύσεων στα παιδιά.Πάθηση κατά την οποία προκαλείται βλάβη στον αυξητικό χόνδρο, γεγονός που επιφέρει διατάραξη στην αύξηση του οστού που προσβλήθηκε. Πρόκειται για ασθένεια της παιδικής ηλικίας και τα αίτιά της είναι είτε κληρονομικά (κληρονομική σύφιλη, ραχιτισμός, οστεομυελίτιδα) είτε, σπανιότερα, εξωτερικές κακώσεις από βίαιες κινήσεις. Η πάθηση αυτή, που ήταν γνωστή και στην αρχαιότητα, αναφέρεται από τον Ιπποκράτη.
α. του αμφιβληστροειδούς. Βλάβη του ματιού κατά την οποία oαμφιβληστροειδής χιτώνας ξεκολλάει από τη στιβάδα του μελάγχρου επιθηλίου, που βρίσκεται στην εξωτερική του επιφάνεια. Η α. αυτή είναι πρωτοπαθής ή δευτεροπαθής. Στην πρώτη περίπτωση παρατηρείται σε μύωπες μεγάλου βαθμού και είναι βαριά ασθένεια, γιατί απότομα μειώνεται η όραση. Στην περίπτωση αυτή επιβάλλεται η άμεση χειρουργική επέμβαση. Στη δεύτερη περίπτωση, η α. δημιουργείται από φλεγμονές, από καταστροφή των αγγείων του πυθμένα του ματιού και από άλλα αίτια, τα οποία είναι απαραίτητο να επισημανθούν για να καθοριστεί η θεραπευτική αγωγή.
α. του πλακούντα. Η α. αυτή γίνεται αυτόματα μετά τον τοκετό, με την αιμορραγία που επακολουθεί. Εάν όμως o πλακούντας δεν ξεκολλήσει και παραμείνει μέσα στη μήτρα μετά την έξοδο του εμβρύου, τότε η α. γίνεται με εξωτερικούς και εσωτερικούς χειρισμούς.
* * *η1. το ξεκόλλημα, ο διαχωρισμός δύο πραγμάτων που είναι κολλημένα2. φρ. «αποκόλληση αμφιβληστροειδή», «αποκόλληση πλακούντα».
Dictionary of Greek. 2013.